آیا دویدن به زانو آسیب می زند؟

زمان مطالعه: ۴ دقیقه

احتمالا شما هم تاکنون این باور را شنیده اید که دویدن به زانو آسیب می زند. اما آیا این باور صحیح است یا صحت ندارد؟

نویسنده متن می گوید: به نظر می رسد هر زمان که من می گویم دونده هستم ، به احتمال زیاد کسی به من هشدار می دهد که به زانوهایم آسیب می رسانم. و اگرچه این باور که دویدن زانوهای شما را از بین می برد یک باور گسترده است ، اما شواهد زیادی برای اثبات این ادعا وجود ندارد.

برعکس ، شواهد زیادی وجود دارد که دویدن روی زانوها اثر محافظتی دارد، یک مزیت دیگر در کنار سایر مواردی که با ورزش منظم همراه است.

با این وجود ، هیچ راهکار جادویی وجود ندارد که شما را از آسیب های ناشی از ورزش محافظت کند. اگرچه دویدن برای بسیاری از افراد مفید است ، مهم است که به پیشگیری از آسیب توجه داشته باشید و همچنین نقاط قوت و محدودیت های بدن خود را بشناسید. کارتر می گوید: “برخی از افراد به طور طبیعی طوری هستند که بیشتر از دیگران مصدوم شوند.”

آیا دویدن به زانو آسیب می زند؟

آیا دویدن به زانو آسیب می زند؟

دوندگان میزان کمتری آرتریت زانو دارند

اولین سرنخ این که دویدن ممکن است آنقدرها که قبلاً فکر می کردیم مضر نباشد این واقعیت است که اگر دونده ها را با غیر دوندگان مقایسه کنید ، آنها از نظر آماری کمتر از آرتروز زانو رنج می برند. در تحقیقی که دوندگان و غیر دوندگان را به مدت ۲۰ سال دنبال کردند ، اشعه ایکس علائم آرتروز در زانو ۲۰ درصد دوندگان و ۳۲ درصد افراد غیر دونده را نشان داد. این استدلال متقابل این است که دونده هایی که دچار آسیب زانو می شوند ، دویدن خود را متوقف می کنند ، اما یک مطالعه متفاوت که سال ۲۰۰۰ برای ۲۰۰۰ نفر انجام شد نیز نشان داد که دونده فعلی و دوندگان سابق کمتر احتمال دارد دچار زانو آرتروز شوند. .

اگر افراد به دلیل درد زانو دویدن را متوقف کنند ، به جای بروز کمتر ، میزان بیشتری از آرتروز در زانو آن ها مشاهده می شود.

هم چنین بخوانید: دویدن روی تردمیل بهتر است یا دویدن در فضای باز؟

دویدن می تواند غضروف زانو را تقویت کند

شواهد اخیر نشان می دهد که اثرات محافظتی دویدن ممکن است به دلیل تقویت غضروف زانو باشد. پیش از این اعتقاد بر این بود که غضروف تنها توانایی محدودی برای ترمیم خود دارد ، با تأثیر مکرر فرسودگی آن ، در نتیجه منجر به آرتروز می شود. با این حال ، در مطالعات روی حیوانات ، مشاهده شد حیواناتی که می دوند غضروف ضخیم تری نسبت به حیوانات بدون دویدن دارند.

در تحقیقی که سال گذشته منتشر شد ، محققان بررسی کردند که آیا این موضوع در انسان نیز صادق است یا خیر. برای انجام این کار ، آنها از داده های ردیابی نیروی ایجاد شده در زانو در هنگام دویدن استفاده کردند تا شبیه سازی ایجاد کنند که نشان می دهد تاثیر بالقوه دویدن بر غضروف چیست.

این شبیه سازی دو سناریو را با هم مقایسه کرد: اگر غضروف فقط توانایی محدودی در ترمیم خود داشته باشد ، چه اتفاقی می افتد ، در صورتی که اگر توانایی ترمیم کمی قوی تری داشته باشد ، چه اتفاقی می افتد. نتایج نشان می دهد که اگر غضروف فقط توانایی محدودی در ترمیم داشته باشد ، شاهد پیشرفت آرتروز در زانو تقریباً همه دوندگان و همچنین تعداد قابل توجهی از پیاده روی های روزانه خواهیم بود. این چیزی نیست که ما در آمار آرتریت می بینیم. در عوض ، میزان واقعی آرتریت با سناریویی مطابقت دارد که در آن غضروف توانایی ترمیم قوی دارد.

دونده ها اگر به درستی تمرین نکنند ممکن است دچار زانو درد شوند

اگرچه شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد دویدن برای زانو مفید است ، اما این بدان معنا نیست که دونده در معرض خطر ابتلا به مشکلات زانو قرار نمی گیرد. “زانوی دونده” یک بیماری رایج است که اغلب به فیزیوتراپی و همچنین تنظیم استراتژی تمرین شما نیاز دارد. همانطور که کارتر می گوید ، اگر تمام کاری که می کنید دویدن است و هر روز می دوید ، به احتمال زیاد مصدوم خواهید شد.

مشکل زانوی دونده می تواند از دلایل متعددی ایجاد شود ، اعم از عدم تعادل عضلانی ، مشکل راه رفتن یا افزایش سریع مسافت پیموده شده. به همین دلیل مهم است که هنگام افزایش شدت تمرینات باید محتاط باشید. همچنین مهم است که اطمینان حاصل کنید که کفش های شما مناسب هستند و هنگام فرسوده شدن آن ها را تعویض می کنید.

وقتی زانوی دونده به دلیل عدم تعادل عضلانی باشد ، راه حل اغلب فیزیوتراپی است. معمولاً ماهیچه هایی که باعث عدم تعادل می شوند شامل هسته و ماهیچه های لگن هستند. کارتر گفت: ” دونده ها در استفاده از برخی از گروه های عضلانی بسیار خوب عمل می کنند ، اما از گروه های دیگر چشم پوشی می کنند. “

تمرینات متقابل و تقویتی هم داشته باشید

اجتناب از عدم تعادل عضلانی که منجر به درد زانو می شود ، مستلزم اتخاذ رویکردی جامع برای تمرین است. این شامل انواع تمرینات ، مانند تمرینات قدرتی و اشکال مختلف کاردیو ، در نظر گرفتن زمان کافی برای استراحت و بازیابی ، و همچنین افزایش مسافت پیموده شده یا شدت تمرین می شود.

کارتر مایل است یوگا را توصیه کند و همچنین حرکات چرخشی را که دویدن انجام نمی دهد ، توصیه می کند ، که می تواند به جلوگیری از آسیب ها کمک کند. کارتر گفت: “من به دلیل تمرینات تقویتی ، یوگا را تقریباً به عنوان یک رژیم درمانی فیزیکی خانگی استفاده می کنم.”

منبع: LIFEHACKER

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *