افزایش اعتماد به نفس در صحبت کردن در جمع
اعتماد به نفس در صحبت کردن موضوعی است که افراد بسیاری با آن درگیر هستند. در صورتی که دانش کافی برای صحبت را داشته باشیم اما با عدم اعتماد به نفس در صحبت کردن مواجه باشیم، موفقیتی در این زمینه برایمان حاصل نمی شود. در ادامه با ما همراه باشید که این موضوع را بررسی کنیم که چگونه با اعتماد به نفس صحبت کنیم؟
قدم زدن در یک اتاقی که پر از حضار است، من را مضطرب می کرد. من آنقدر عصبی می شوم، که از ترس اینکه مبادا حرف اشتباهی بزنم، بخش بخش حرف می کنم (یا اصلاً صحبت نمیکنم). من حتی از تماس چشمی با حضار اجتناب می کنم، دعا می کنم که فقط لازم باشد به حرف دیگران گوش کنم و هرگز لازم نباشد که وارد مکالمه شوم!
قلباً می دانستم که این کار اشتباه است. احساس می کردم دیگران به من به چشم یک فرد ملال آور و خسته کننده نگاه می کنند که هیچ عقیده شخصی ندارد. من در مراسم قایم می شدم، تا اطرافیانم من را نبینند. سرانجام به مرحله چالش برانگیزی رسیدم که حتی باید در مراسمات رسمی شرکت می کردم – با این وجود، من فقط در گوشه ایی خودم را جمع می کردم.
نیازی به گفتن نیست، واضح بود که این رویکرد هم برای من موثر نبوده و به من خوب خدمت نکرده است. این شرایط برقرار بود تا زمانی که آموزش مربیگری خود را انجام دادم، یاد گرفتم که می توان به گونه دیگری با مکالمات روبه رو شد. صادقانه بگویم، حتی فکر نمی کنم تا این مرحله، یاد گرفته باشم که چگونه مکالمه کنم. این روند همه چیز را برای من، تغییر داد.
هنگامی که مشغول آموزش مربیگری بودم، درمورد پرسیدن سوالات قابل بحث (سوال هایی که با چه کسی، چه چیزی، در کجا، چه زمانی، چرا یا چگونه شروع می شود) آشنا شدم و شروع به بازی با آنها کردم. فهمیدم که اگر کلمه پرسشی “چه” یا “چگونه” را جلوی فکرم قرار دهم، می توانم در مورد هر چیزی بپرسم. من آموختم که مردم واقعاً دوست دارند که احساس کنند که دیده می شوند، شنیده می شوند و درک می شوند. وقتی از آنها سوالی پرسیده شد، آنها از به اشتراک گذاشتن تجربیات، دانش و ایده های خود لذت بردند.
یاد گرفتم که اگر یک سوال قابل بحث و سپس سوال دیگری بپرسم، آرامش بیشتری پیدا می کنم. این روند به من کمک می کند تا در مکالمه شرکت کنم و حتی گاهی در پیش بردن آن کمک کنم.
کنجکاوی در مورد دیگران در قالب مکالمه، به من کمک می کرد تا بهتر آنها درک کنم و بالعکس آن ها، من را درک کنند. توانستم اعتماد به نفس بیشتری داشته باشم. من برای شرکت در مکالمات در هر مکان، هر زمان، در مورد هر چیزی انتظار می کشیدم. کنجکاوی به من اعتماد به نفس لازم برای مکالمه با هر کسی را داد – و شما نیز می توانید. نحوه کار:
چگونه با اعتماد به نفس صحبت کنیم؟
۱. در همه مکالمات به صورت فعال حضور داشته باشید
من خیلی حواس پرت شدم و نگران بودم که دیگران فکر می کنند نمیتوانم در جمع حضور داشته باشم و فعالانه به آنچه گفته می شود، گوش دهم. این باعث می شد که من یک شرکت کننده فعال یا یک محاوره کننده با اعتماد به نفس باشم.
به محض اینکه توانستم در جمع حضور داشته باشم و به طور فعال به ABSORB آنچه گفته شد گوش دهم، کنجکاوی برایم بسیار آسان تر شد. این امر همچنین باعث شد اعتماد به نفس بیشتر شود، زیرا حضورم بدان معنی بود که من دقیقاً می دانم چه چیزی گفته می شود.ABSORB مخفف چند کلمه است. به ادامه مطالب در مورد اعتماد به نفس در صحبت توجه کنید:
A : به دیگران توجه کنید. اگر نسبت به گوینده توجه کامل نشان ندهیم، پس کاملاً در آن جا حضور نداریم و هرگز قادر به فعالانه گوش دادن به گفته ها نخواهیم بود.
B : زبان بدن و لحن صدا. توجه به زبان بدن و لحن صدای گوینده و همچنین صدای خودتان مهم است. به کجا نگاه میکنید؟ بازوهای شما چه می کنند؟ آیا کلمات شما با زبان بدن و صدای تان سازگار است؟ مهم است که بدانید چه پیامی به گوینده منتقل می کنید – فعالانه گوش دادن فقط شامل شنیدن کلمات نیست.
S : متوقف شوید و تمرکز کنید. به این معنا که تلفن همراه خود را کنار بگذارید، کتاب یا مجله خود را ببندید، یا از کامپیوتر خود دور شوید. انجام این موارد به شما امکان می دهد تا تمام توجه خود را به گوینده اختصاص دهید.
O : آماده فهمیدن مطالب باشید، قضاوت نکنید. اگر درباره دیگران قضاوت کنیم یا فکر کنیم می دانیم چه چیزی برای آنها بهتر است، روند کنجکاوی و یادگیری در مورد آنها دشوار تر می شود. همه ما افکار، دیدگاه و تجربیات منحصر به فرد خود را داریم. اگر به جای قضاوت، در درک و فهم درمورد افراد بحث می کنیم، می توانیم چیزهای زیادی از یکدیگر یاد بگیریم. به یاد داشته باشید که هنگام شروع مکالمه، تمرکز خود را بر روی گوینده حفظ کرده و با فراگیری اطلاعات درباره آنها کنجکاو باشید. این امر صرفا در مورد آنهاست و در مورد شما صدق نمی کند.
R : این کار را با بیانی دیگر تکرار کنید. این مورد روشی عالی برای اطمینان از درک صحبت های گوینده است. به شما امکان می دهد با او همسو باشید. در غیر این صورت، فرضیات زیادی بیان می شوند، قضاوت می شوند و گفتگوها گیج کننده می شوند – که منجر به درگیری می شود.
بیان کردن به روش دیگر، روشی عالی برای انتقال به گوینده است: “من سخنان شما را می شنوم، می بینم، شما را می فهمم”، به جای اینکه چیزی را که او نطلبیده، رفع یا حل کنید.
شما می دانید که در مورد چه مبحثی حرف می زنم. وقتی کسی به شما مراجعه می کند و خودش را تخلیه می کند، می خواهید با بهتر کردن اوضاع به او کمک کنید و به او بگویید که چه کاری انجام دهد. این کار را انجام ندهید. به جای آن از بیان کردن به روشی دیگر استفاده کنید.
B : در وجود گرمیلین خود آرام باشید. گرملین ها همان صداهای مزاحم در سر شخص هستند. همه ما آنها را تجربه کرده ایم و داریم. آنها می توانند نواری از لیست کارها باشند، درباره دیگران قضاوت می کنند و یا با توانایی ما در گوش دادن فعالانه رقابت می کنند.
می توانید با آگاهی از آنها، این صداها را کاهش دهید و به ABSORB آنچه که گفته شد، کامل توجه کنید.
نکته: شرکت در هر مکالمه و ABSORB آنچه که گوینده می گوید (و نه هر مولفه) به شما کمک می کند تا در جمع حضور داشته باشید و بر روی آن ها تمرکز کن تا آنها را ببینید، بشنوید و آنها را درک کنید. این مورد به تنهایی به شما کمک می کند تا اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید و بر هر کسی که با او صحبت می کنید، تأثیر بگذارید.
هم چنین بخوانید: ۱۲ روش افزایش اعتماد به نفس و خودباوری
۲. روشی انتخاب کنید که به گونه ای گوش فرا دهید که روی گوینده متمرکز شوید در حالی که پذیرای بحث هستید و قضاوت نمی کنید
در بحث اعتماد به نفس در صحبت ، ممکن است فکر کنید، “انتخاب کنید چگونه گوش دهید؟! ما یا گوش می دهیم یا نمی دهیم، درست است؟”. اگرچه گوش ندادن نیز یک گزینه است، اما معتقدم گزینه های دیگری نیز وجود دارد که همیشه هنگام گوش دادن با آن ها مواجه می شوید. نحوه انتخاب ما برای گوش دادن، تعیین می کند که چگونه اطلاعات شنیده شده را پردازش کنیم.
بنابراین، ما می توانیم انتخاب کنیم که اطلاعات را از طریق دیدگاه، افکار و تجربیات خود پردازش کنیم و بر اساس تجربیات خود، گوینده را قضاوت یا مقایسه کنیم. در ذهن شما، این انتخاب بدین صورت بنظر می رسد “من فکر می کنم شما .. ، من می خواهم شما .. ، من به شما نیاز دارم که …”.
انتخاب گوش دادن تمرکز درونی تان را به جای شخص مقابل، روی خودتان حفظ می کند. این انتخاب جای زیادی برای یادگیری یا کنجکاوی نمی گذارد. این انتخاب محدود کننده است، زیرا احساس می کنیم براساس افکار و تجربیات خود بهترین مطالب را می دانیم.
در مرحله بعد، ما می توانیم روی شما تمرکز کنیم. در این انتخاب، ما اطلاعات را پردازش می کنیم و گوینده را در مورد متن ارائه شده توسط خود گوینده قضاوت می کنیم. به نظر می رسد این امر شبیه به “کمک” یا “رفع و حل” است. ما فکر می کنیم وقتی قضاوت می کنیم، در حال کمک و رفع و حل هستیم.
به نظر می رسد مانند “شما باید … ، شما نیاز دارید … ، نمی توانید …”. این انتخاب نیز محدود کننده است زیرا ما فکر می کنیم می توانیم بدون اینکه چیزی درباره موضوع یا کاری که می خواهند انجام دهند، بدانیم روی گوینده تمرکز می کنیم.
گزینه دیگر، گوش دادن همراه با درک است. در این انتخاب، ما روی گوینده تمرکز می کنیم. ما همه قضاوت را به تعویق می اندازیم و کاملاً پذیرا هستیم.
این گزینه در مورد ما نیست – این در مورد آنها است. و تنها کاری که باید انجام شود گوش دادن و کنجکاوی برای یادگیری از آنها است. به نظر می رسد این انتخاب بدین صورت است که “شما چه کاری انجام می دهید؟ چطورید …؟ چه زمانی می توانید …؟”. وقتی قضاوت خود را به تعویق می اندازیم و پذیرا و کنجکاو می مانیم، فرصت ها و امکاناتی در دسترس قرار می گیرد که در غیر این صورت، چنین نیست. این روند نحوه همکاری و نوآوری – ارتباط و یادگیری از دیگران است. در این صورت مکالمات بهتری داریم: گفتگوهایی که در آنها اعتماد به نفس داریم.
سرانجام، مواردی پیش می آید که شما درگیر مکالمه می شوید و علاقه زیادی به نتیجه دارید. فرصتی برای کنجکاو بودن برای یادگیری وجود دارد، در حالی که نیازهای خود را نیز برآورده می کنید.
به نظر می رسد “ما باید ساعت ۵ بعد از ظهر حرکت کنیم. شما به چه کمکی از جانب من نیاز دارید تا بتوانیم به موقع آنجا را ترک کنیم؟” یا “من یک ساعت دیگر جلسه دارم. چگونه می توانیم این جلسه را به گونه ایی ترتیب دهیم تا آنچه که لازم است، قبل از ترک من انجام شود؟”.
نحوه انتخاب شنیدن مستقیماً بر کیفیت مکالمه و نتیجه آن تأثیر می گذارد. توجه به این نکته مهم است که برای گوش دادن، زمان و مکان وجود دارد. متوجه شدم که تمرکز روی دیگران و درک افراد، به من کمک می کند تا اعتماد به نفس بیشتری داشته باشم. درک این مورد که من همیشه یک انتخاب دارم، عامل اصلی ایجاد اعتماد به نفس در من بود.
۳. برای درک بهتر دیدگاه دیگران، سوالاتی قابل بحث بپرسید
سریعترین و آسانترین راه برای داشتن اعتماد به نفس بیشتر و برقراری مکالمه بهتر، انتقال تمرکز از خودتان به شخص دیگر است. این کار را می توان با پرسیدن سوالات قابل بحث، سوالاتی که با چه کسی، چه چیزی، در کجا، چه زمانی و چگونه شروع می شود، انجام داد. ما می توانیم گاهی اوقات قضاوت کنیم، به خصوص وقتی احساسات درگیر باشد، بنابراین بسیار محتاط باشید. یک یافته جالب این است که افرادی که کمتر سوالات قابل بحث می پرسند، اغلب در پرسش سوال احساس ضعف می کنند. با این حال با تمرین این روند جبران می شود.
اگر می بینید که با یک سوال قابل بحث دست و پنجه نرم می کنید ، فقط “چه” یا “چگونه” را در مقابل فکر خود قرار دهید. اگر خیلی گیر کردید، “بیشتر برام بگو” نیز راهی عالی برای باز نگه داشتن مکالمه، کنجکاوی و اعتماد به نفس است.
با پیشرفت تکنولوژی، گفتگوهای با کیفیت، حفظ اعتماد به نفس سخت تر می شوند. همه ما تمرین کمتری داریم، وقت کمتری داریم، تمرکز کمتری داریم، اعتماد به نفس کمتری داریم. قسمت جالب این است که کنجکاوی، اعتماد به نفس ما را تقویت می کند. این نحوه یادگیری، ارتباط، تعامل، کشف، الهام بخش و به طرز جالب توجهی است، همچنین باعث خوشحالی ما می شود.
وقتی درباره دیگران کنجکاو می شویم، احساس خوبی داریم. این احساس به ما کمک می کند تا در مکالمه با دیگران آرامش داشته باشیم. تحقیقات صورت گرفته علوم اعصاب از این موضوع پشتیبانی می کند. وقتی کنجکاو می شویم و سوال می کنیم، ارتباط ذهنی / قلبی وجود دارد. دوپامین و اکسی توسین؛ مواد شیمیایی مغزی که باعث می شوند احساس خوبی داشته باشیم، ترشح می شوند.
این بدان معناست که با مکالمات کنجکاوانه – حتی در بحث، احساس اعتماد و ارتباط بیشتری با دیگران داریم. دیگر از این بهتر نمی شود.
منبع: EVERYDAYPOWER
